5. موجودی کالا بصورت ادواری شمارش نمی شوند

"برای بسیاری از رستوران ها این موضوع سوال است که چراهزینه مواد غذایی آنها بالاست"
گروه دکتر رستوران، شمارش ادواری موجودی کالا و اعمال ثبت های اصلاحی را پیشنهاد می کند.در غیر اینصورت بهای تمام شده مواد غذایی فروش رفته به درستی تعیین نمی شود. علاوه برهزینه حقوق، بهای مواد اولیه غذایی با میانگین 30 الی 36 درصد فروش جزو هزینه های کلان رستوران ها محسوب می شود.
همچنین هزینه های مواد غذا و نوشیدنی (F&B) بزرگترین هزینه قابل کنترل رستوران ها است. تقریبا غیر ممکن است بدون شمارش فیزیکی موجودی مواد غذایی و تعدیل آن در دفاتر حسابداری به توان اطلاعات مناسبی را جهت تصمیم گیری فراهم کرد. تقریبا غیرممکن است.بدون اعمال تعدیل در موجودی کالا ،اطلاعات مالی تنها منعکس کننده مقدار خریداری شده است نه مقدار مصرف شده.

6.بهای غذا و نوشیدنی به صورت مناسب طبقه بندی نمیشود

"بسیاری از رستوران ها زمان زیاد و زائدی را برای شناسایی خطاهای حسابداری خود صرف میکنند"
ردیابیهزینه مواد غذایی و نوشیدنی از طریق فروش کلی راهی موثر برای شناسایی وجود مشکل است ؛ اما نمی توان مشخص کرد که مشکل از بابت غذا و یا نوشیدنی ها و یا قلیان است. پیشنهاد دکتر رستوران طبقه بندی مجزا برای حساب غذا و نوشیدنی است. ایجاد دسته بندی مجزا برای غذا و نوشیدنی ها برای هر فروش ،خرید و حساب موجودی کالا و همچنین دسته بندی غذا به زیر گروه های لبنیات،گوشت،فرآوری شده،خشکبار و غلات، موثر واقع خواهد شد .